- wyleczyć się
- wyleczyć się {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}leczyć się {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
leczyć się – wyleczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} leczyć siebie samego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Leczyła się domowym sposobem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} być leczonym : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyleczyć — dk VIb, wyleczyćczę, wyleczyćczysz, wyleczyćlecz, wyleczyćczył, wyleczyćczony «przywrócić komuś zdrowie stosując leki, środki lecznicze» Wyleczyć kogoś szybko, skutecznie, zupełnie. Wyleczyć kogoś z grypy, z ran. Wyleczyć kogoś ziołami. przen.… … Słownik języka polskiego
wylizać — dk IX, wylizaćliżę, wylizaćliżesz, wylizaćliż, wylizaćał, wylizaćany wylizywać ndk VIIIa, wylizaćzuję, wylizaćzujesz, wylizaćzuj, wylizaćywał, wylizaćywany 1. «liżąc wyjeść coś z czegoś; wygarnąć językiem» Wylizać sos, krem, konfitury. Kot… … Słownik języka polskiego
kontuzja — ż I, DCMs. kontuzjazji; lm D. kontuzjazji (kontuzjazyj) «potłuczenie ciała lub narządów wewnętrznych, połączone z uszkodzeniem tkanek, powstałe na skutek urazu mechanicznego» Doznać, ulec kontuzji. Wyleczyć się z kontuzji. Wyzdrowieć po kontuzji … Słownik języka polskiego
wydobrzeć — dk III, wydobrzećeję, wydobrzećejesz, wydobrzećej, wydobrzećrzał, wydobrzećeli pot. «wrócić do zdrowia, odzyskać siły; wyleczyć się, wyzdrowieć» Wydobrzeć po operacji. Było z nim kiepsko, ale wydobrzał jakoś … Słownik języka polskiego
leczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, leczyćczę, leczyćczy, leczyćczony {{/stl 8}}– wyleczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przywracać komuś zdrowie, pomagać zwalczyć chorobę, usuwać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
wygoić — dk VIa, wygoićgoję, wygoićgoisz, wygoićgój, wygoićgoił, wygoićgojony wygajać ndk I, wygoićam, wygoićasz, wygoićają, wygoićaj, wygoićał, wygoićany «spowodować zabliźnienie się miejsc skaleczonych, ran, wrzodów; wyleczyć je» Po wygojonych ranach… … Słownik języka polskiego